Należy przypuszczać, że w dalszym ciągu osłabione d-stany, zwłaszcza te znajdujące się w II strefie uszkodzeń przemysłowych, będą podatne na szkody powodowane przez szkodniki wtórne (korniki, cetyńce, przypłaszczek granatek). Działania prowadzone przez nadleśnictwo mają za zadanie przebudowę d-stanów jednogatunkowych na wielogatunkowe, w celu zwiększenia ich odporności na niekorzystne czynniki biotyczne i abiotyczne. Wykonuje się to poprzez stosowanie odpowiednich rębni. Prawidłowe cięcia pielęgnacyjne i sanitarne, prowadzenie kontroli występowania owadów (wykładanie pułapek klasycznych i feromonowych, prowadzenie obserwacji na stałych partiach kontrolnych do jesiennych poszukiwań szkodników sosny) oraz w miarę potrzeby, stosowanie środków chemicznych powodują poprawę stanu sanitarnego lasu.

Duża rolę w ochronie lasu odgrywa pożyteczna fauna.

Największe szkody w d-stanach iglastych powodują ryjkowce, korniki, cetyńce, przypłaszczek granatek, a na powierzchniach pożarowych uaktywnił się choinek szary i skośnik tuzinek. D-stany dębowe nękane są przez zwójkę zieloneczkę, którą zwalczano chemicznie w latach 1997-1998 przy pomocy oprysku samolotowego na powierzchni 327 ha. Znaczące szkody w lesie powodowane są przez zwierzynę płową (sarny, jelenie). W celu zapobieżenia zgryzaniom, stosuje się zabezpieczenie upraw za pomocą repelentów i ich grodzenie, stosowanie indywidualnych osłonek na sadzonki oraz palikowanie.

Chroni się, odpowiednio zagospodarowując powierzchnie lasu poprzez: wywieszanie gniazd lęgowych, tworzenie remiz, wykładanie karmy w okresie zimowym, instalowanie sztucznych poideł. Niekorzystny wpływ na zdrowotność drzew mają pasożytnicze grzyby.

Na gruntach porolnych występująca opieńkę miodową oraz hubę korzeniową zwalcza się przez smarowanie pniaków biopreparatem. Prowadzeniem odpowiednich cięć pielęgnacyjnych ogranicza się występowanie osutki nękającej uprawy i młodniki sosnowe.

Aktualnie stan lasów nadleśnictwa jest zadawalający, chociaż wzrost osłabienia d-stanów przez szkody przemysłowe i szkodniki owadzie-a zwłaszcza chrabąszcze powoduje, że możliwości uodparniania się lasu są z roku na rok coraz trudniejsze.